Wachten, wachten en nog eens … WACHTEN

Hier de tweede blog van onze eerste week! De ochtend startte (alweer) met een grote slappe lach, Juma (huisgenoot) was jarig en we hadden een surprise voor hem! Een hartvormige cupcake met een verjaardagsvuurtje! Hij schrok zich dood!! Hij dacht dat wij binnenkwamen omdat het huis in brand stond hahahahah. Daarna gingen we naar een community (Mugiti) om te helpen. We mochten nog even de fishing pool zien, maar dat duurde 1,5 uur! We gingen namelijk ook nog even daarheen en ook nog even daarheen…. Daarna mochten we even uitrusten (waarvan???) en op suikerriet knagen (is echt lekker!). We gingen lunchen in de stad: hamburgers!! Het was zoooo lekker, gewoon even geen rijst (nu al genoeg van de rijst). ’S Avonds zijn we naar een karaoke bar gegaan en hebben we hoofd, schouders, knie en teen & de kabouterdans gezongen (slappe lach).

De volgende dag gaan we terug naar Mugiti om mee te gaan naar een meeting (zie foto). We hebben daar verteld over hygiene en sanitation (zie het voor je als 3 zinnen vertellen in het Engels en daarna 3 uur luisteren naar een vreemde taal en dus niks verstaan). Daarna hebben we (na 2 uur wachten) een lunch gehad (rijst) in Mugiti. De dag bestond dus voornamelijk uit wachten hahaha. Maar zoals ze zeggen: wij hebben een horloge en Afrikanen hebben de tijd.

Vandaag zijn we naar de Sipi Falls gegaan!! Zoooo mooi! Een taxi busje van een uur bracht ons erheen en we hebben 12 km gehiked! Het taxi busje is voor 14 personen, maar hier kunnen er prima 23 mensen in zo’n busje. Dus… in Nederland kan het allemaal wel wat efficiënter 😉. Na de hike waren we moe en modderig (Nienke viel namelijk HAHAHAHHA) en hebben we dus heeeerlijk thuis gedoucht ACHUM….  (het is een koude, lees: ijskoude, douche).

Al met al, wij moeten hier nog wel wennen! Het is hier allemaal zo anders, maar we hebben het super erg naar onze zin! We trainen onze lachspieren genoeg 😊.

Tot laterrr,

Liefs, Nienke en Merle